Vertrek

Vandaag vertrek ik ben best zenuwachtig. Zo alleen ver weg en dan ook nog een overstap in Dubai waarvan ik niet weet hoe het zal gaan met mijn bagage. Beetje gezond verstand dan kom ik er wel😉. Super leuk Rick heeft een comfort stoel voor mij geregeld en Laurens komt nog even in zijn autootje van Trans langs mij uitzwaaien. 

Heerlijk die comfortabele stoel. Naast mij zit een echtpaar de man maakt een praatje en het blijkt dat hij investeerder is in hotels en heeft belangstelling om iets te gaan bouwen met zorg alleen wil hij zelf niks te maken hebben met zorgregels en zoekt daar een instantie voor. Moet niet gekker worden.  We spreken af onze gegevens  uit te wisselen. Waar uiteindelijk niks van is gekomen, het zal zo moeten zijn.

De reis verloopt prima. Komen optijd aan in Dubai ik vraag de crew even hoe het gaat met mijn bagage, ze weten het niet en vragen het aan de ground van de airport ook die weten het niet en verwijzen mij naar de transferbalie. Die er uiteindelijk niet is. 

Ik vraag een aantal keren navraag op het vliegveld waar en hoe.... uiteindelijk moet ik naar een andere terminal een soirt van schiphol oost, wordt maar beneden gestuurd en daar zit wer een mannnetje die aangeeft dat ik op de bus moet wachten op de bus. Na een rit van een kwartier over airside en 2 controles ( incl. fouileringen voor mij, door mijn knieprothese apart in een hokje met een gesluierde dame) kom ik in de hal vd terminal en ga opzoek naar de transferbalie niet te vinden. Uiteindelijk een mannetje van de airportservices gevraagd en zie verzekerd mij dat ik op de juiste plek ben en dat mijn bagage vanzelf mee komt. Dat wordt zo’n 3 uur wachten op de volgende vlucht. Wat een drukte en een allegaartje van culturen, afrikanen luidruchtig aanwezig, dames in nicaap, mannen in djelebba kerig wit en gestreken, soort van hippies uit ik denk zuid amerika, vele Nepalese mannen ook luidruchtig aanwezig. Ik eet een heerlijk roggebroodje met kaas van thuis en een te dure esppresso. App wat met Laurens en Laura,  muziekje aan met mijn koptelefoon ( beetje  te hip voor mij iedereen kijkt). Zo kom ik de tijd door. Oh ja, ik had mijn boardingkaart uitgeprint dat vinden ze toch wel erg gek... blijkt ook bij de gate sta er niet.... er wordt snel zo’n ouderwetse pons kaart gemaakt en ja hoor ik mag door.

Eenmaal in het vliegtuig zit ik in te krappe stoelen en weinig ruimte tussen de vele nepalese mannen gelukkig 18 kg minder anders had ik er niet in gepast!   Deze vlucht is afzien door de drukte en ook omdat het nacht is en ik eigenlijk wil slapen dat lukt moeilijk want er zit adhter mij iemand die vreselijk met open mond snurkt en niemand geeft hem een por!!!

Ondertussen is het 27 sept.